ฉากหน้า ใครต่อใครอาจเห็นว่า ‘เมืองน่าน’ถูกรายล้อมด้วยผู้คนมากมาย คนตัวเล็กเป็นจุดศูนย์กลางความสนใจอยู่เสมอ ทว่าตัวตนที่แท้จริงของเขา...เหงาเกินกว่าใครจะคาดคิดและยิ่งเหงากว่าเดิม เมื่อ ‘เหนือนคินทร์’คนนั้นจากไป
เหนือนคินทร์คนที่เขาเกลียดแสนเกลียด และขอให้อย่ากลับมาอีก เป็นเพราะหัวใจของเขารู้จักแต่ความเกลียดมาตลอดรึเปล่านะ พอคนที่เกลียดคนนั้นห่างหายไปจากชีวิต เขาถึงได้รู้สึกเหงาขนาดนี้
แล้วเป็นไปได้รึเปล่า...ที่ความเหงาจนแทบทนไม่ไหวที่เขาเผชิญอยู่จะเปลี่ยนให้ความเกลียดคนคนนั้นค่อยๆ จางลง...จนมันกลายเป็นอีกความรู้สึกที่ลึกซึ้ง ตราตรึง และประทับแน่นอยู่ในใจ ได้ไม่ต่างจากความเกลียดเลย
-------------------------------------------
ดาวในน้ำ | หลัก | สำรอง
